در قسمت اول و قسمت دوم این مجموعه توضیح دادیم که اپل مجبور شد تا در زمینه استفاده از کیبوردهای پروانهای و البته استفاده افراطی از USB-C عقبنشینی کند. در ادامه این مطلب به دلایل اصلی این موضوع خواهیم پرداخت.
تاچ بار و تلاش ناموفق برای تغییر رابط کاربری مک
اپل سالها است که از طرف بسیاری از کاربران و تحلیلگران به دلیل عدم توسعه نمایشگر لمسی در کامپیوترهای مک مورد انتقاد قرار گرفته است. این موضوع در نهایت باعث شد تا در پاییز ۲۰۲۱ مدیران شرکت اپل آب پاکی را روی دست کاربران بریزند و اعلام کنند که هرگز به دنبال توسعه مک بوک یا آیمک با نمایشگر لمسی نیستند؛ استدلال مدیران اپل این بود که اپل از همین حالا با توسعه آیپد و آیپد او اس یک کامپیوتر شخصی دارای نمایشگر لمسی را توسعه داده و دیگر نیازی به ساخت کامپیوترهای مک با رابط لمسی مستقیم وجود ندارد.
در این میان البته اپل سعی کرده بود تا با توسعه تاچ بار تا حدودی جای خالی نمایشگرهای لمسی در کامپیوترهای مک را جبران کند. نوار لمسی بسیار کوچک بالای دکمههای کیبورد که جایگزین کلیدهای Fn شده بودند، باعث میشد تا کاربران حسی متفاوت برای کار با مک او اس داشته باشند. اما مدت زمان زیادی طول نکشید که همین تاچ بار شگفتی خودش را از دست داد و دیگر برای کاربران جذابیتی نداشت. تاچ بار عملا هیچ کاربرد خاصی نداشت و صرفا به جای چند دکمه فیزیکی در کامپیوترهای مک قرار گرفته بود. در نهایت این موضوع باعث شد تا شرکت اپل به طراحی و تولید این رابط لمسی نیز پایان دهد و به جای آن روی طراحی و استفاده از نمایشگرهای باکیفیتتر در کامپیوترهای مک تمرکز کند.
تمامی مواردی که در قسمتهای اول تا سوم این مجموعه گفته شد، دلایلی ویژه داشتند که در نهایت به عنوان شکستهای اپل در زمینه طراحی مک بوکهای ۲۰۱۶ عنوان شدند و باعث شد تا اپل به صورت تدریجی آنها را در کامپیوترهای خود حذف کند. حال سوال این است که دلیل اصلی این تغییرات چه بود؟ برای پیدا کردن پاسخ به قسمت پایانی این مجموعه مراجعه کنید.