توسط :
اخیرا ویدیویی منتشر شده که در آن بیل کلینتون با مجله تایمز به فاصله کوتاهی پس از مرگ استیو جابز درباره او مصاحبه می کند.
سایتcult of mac متن این مصاحبه را گذاشته که شاید خواندن ترجمه آن بتواند زاویه دید جدیدی نسبت به شخصیت جابز به مخاطبان محترم سایت بدهد:
ترجمه مصاحبه:
“اول از همه چیز من باید از رازی پرده بردارم. وقتی دختر من در دانشگاه استنفورد بود جابز با من تماس گرفت و گفت : این خیلی سخته که شما بیایید اینجا برای دیدن دخترتون در حالیکه که رئیس جمهور هستید. من خونه ای در حومه شهر دارم، که شما و هیلاری می تونید اونجا اقامت داشته باشید و چلسی (دختر کلینتون) و دوستانش رو هر موقعی خواستید می تونید اونجا ببرید.
او به من هدیه گرانبهایی داد: فرصت و موقعیت دیدن فرزندم وقتی که هنوز یک چهره شناخته شده بودم. برای همین من خیلی مدیون او هستم و یه جورایی قضاوت من در مورد او بدون تعصب نخواهد بود. به علاوه، من با یک آیفون و آیپد هم کار می کنم!
ولی من چهار روز قبل از اینکه آیفون وارد بازار بشه با جابز صبحانه خوردم و یک جفت از اونا رو به من داد. خدایا، استیو مثل یه بچه ای می موند که بهش یه اسباب بازی جدید داده باشند.
مورد دیگه ای که من مشاهده کردم جنگ اون با بیماری بود. من فکر نمی کنم شیوه مدیریت اون برای یک رهبر سیاسی هم عمل می کرد، چون شما مجبورید در مقام رهبر سیاسی تا حدودی جامع گراتر باشید، و شما اون میزان قدرت بدون نظارت را که استیو داشت نمی تونید داشته باشید، ولی شما به زندگی استیو نگاه کنید. اون یک مرد مصمم بود که بالاترین قدرت تمرکز رو که تا به حال دیده ام داشت. می دونید، اگه شما به احتمالات نگاه کنید می بینید حتی زنده موندن اون به مدت زیادی که تونست زنده بمونه یه جورایی خنده داره! من نزدیک به زمان فوتش با او صحبت کردم. او گفت: ” سرطانی که من دارم خیلی باهوشه، بارها شکستش دادم، ولی من از تمام گلوله هام استفاده کردم و بیماری مکررا از راههای جدیدی حمله می کنه. فکر نمی کنم دیگه اسلحه ای داشته باشم، ولی من لحظات خوبی رو در تلاش برای مبارزه با سرطان داشتم.( اینجا منظور جابز این بوده که این چالش برایش هیجان داشته)”
من اینا رو گفتم تا به شما این مطلب رو برسونم که مهمترین چیزی که من از دیدن استیو یاد گرفتم اینه که اون فهمیده بود که کجا استعداد داره، و اون استعداد رو به نحو احسن پرورش می داد.
مورد دیگه این بود که خیلی با جرات بود. وقتی تصمیم می گرفت کاری رو انجام بده دیگه نمی شد از اون راه برش گردوند. و دیدن روشی که که با بیماری اش برخورد کرد و در عین حال موفق شد هم برای اپل جایی در بازار باز کنه و هم اون کارهای خلاقانه رو در آخر عمرش به انجام برسونه و هم زمان برای خانواده اش اختصاص بده- و همه اینکار ها رو با شجاعت و عزم و بصیرت باز انجام بده، منظره خارق العاده ای برای ثبت شدن در ذهن بود.
پس نصیحت من به شما اینه: استعداد خودتون رو پرورش بدید، و هرگز تسلیم نشید.
